10 Affected much

Oh Sorry na.....

Matagal tagal na din akong hindi nag blog. wala kasi akong masabing masaya kaya di na muna ko nagsulat.
Inumpisahan ko ang blog na to bilang isang outlet. Yung mga hindi ko masabi in real life pinopost ko na lang.

pero lately, pinipili ko na lang ang mga sinusulat ko dito. Yung masaya lang, yung light medyo kwela.
Pag malungkot kasi baka mapagkamalan akong baklang emo. Kadiri lang di ba.

nakakatawa na we can get inspiration pala from different things and situations, not just the happy ones. Pag wala kasi akong masulat naghahanap ako ng enjoyment sa pagaakalang ma iinspire ako. Ayun, umuuwi lang akong wasted at unproductive. letch.

Pero ngayon kakauwi ko lang galing sa hanggang umagang gimik. Biglaan kasi akong naaya ng friend ko, kasama nya mga officemates nya. Puro lalaki so tatanggi pa ba ko sa grasya. Nagkita kami ng isa pang friend sa timog, tapos lumipat sa isang private party somewhere in Banawe (cool place, jologs people). Tapos kumain ng lugaw sa may greenfield, tapos nag chicago. Good thing may car silang dala kaya madali ang pag travel.

Pinakilala sila sa min at ang unang napansin ko ay ang driver. Sya din ang owner ng wheels. Maliit lang sya pero cutie. nagkatinginan kami, ngumiti sya........ at nainlove ako. I'm so pekp*k lang di ba. Sakit ko na ata yun, ang mainlove sa first five seconds ng pagkikita. Kaya pag sumasakay ako ng MRT, sampung beses ata ako naiinlove, sa may cubao station pa lang yan ha, kahit ata poste ng meralco na maganda ang tindig ay natitipuhan ko hahaha.

Itago na lang natin sya sa pangalang Jason. Unfortunately, ang dear friend ko na makati pa sa buning na marinate sa tubig baha sa may kanto ng palengke sa malabon ay type din pala si kuya. In a very fair and ladylike manner, we decided to settle things with a game of BATO BATO PIK! PAK ka jan.

Best of 5, magkamatayan na. The winner gets the guy. That simple. At syempre...... Panalo ko sa score na 5-0. Buti nga sa kanya. Kaya naman bumwelo na ko at nag stretching. Nag warm-up na ko ng aking eyelashes na may split end pa at ang aking wet and chappy lips. Ready-set-attack.

Pero napatagal ata ang warming up ko, ayun naunahan na ko ng hitad. May i dance na sya kay kuya in the tune of waka waka and Beybe by Justin Beyber. Mandurugas. Ganid. Sakim. Hayok. In short Sumpa. Matapos pa kitang sunduin sa SM north ganyan ang gagawin mo sa kin. Kung alam ko lang niligaw na kita. hahaha. Pero dahil birds of the same feather ay the same birds, di na ko kumembot. Give way na lang me. hehehe.

Di ko na idedetalye ang mga kahalayang naganap ng gabing yon. Ayoko na ding alalahanin. Basta maharot at makirot sa puso.

Lingid sa aking knowledge, ang isa sa mga boylet pala na kasama namin ay isa ring sanggre. Yep, green blooded reptilia na nagtatago sa mga dahon ng water hyacinth na bumabara sa ilog. Well, di naman sya tago, di ko lang talaga nahalata. Binulong sa kin ng friend ko at sinabi nya din na ito palang si sisterette ay may matagal ng HD kay Papa driver. At dahil sa ginagawang kahalayan ng ex-friend ko, lubusan pala syang nasasaktan. Gusto nya atang sabayan si Rachelle Ann Go sa pagkanta ng I'd rather leave while I'm in love.

Agaw eksena lang di ba. Ako tong nagiinarte dahil naagawan yun naman pala mas may nagiinarte sa isang tabi. Pero seryoso, i feel for him. Alam ko ang pinagdadaanan nya. Syempre maalam ako eh. Haha. So konting kwentuhan at sharing nalaman ko ang buong kwento. Nakilala ko din sya lalo. Mga past relationships nya, mga heartbreaks and many more. At lalo akong nalungkot para sa kanya.

Sa paguusap namin, halos maubusan na ata ako ng mga words of encouragement para mapagaan ang loob nya. Malungkot man isipin hanggang dun lang naman ata ang kaya kong ibahagi para makatulong sa pinagdadaanan nya. Hanggang salita lang. Hanggang walang kamatayan na "Okay lang yan, ganun talaga".

Sa gitna pa ng paguusap namin, Ilang beses ko ding nabanggit na "Fate ata talaga natin yan". Infernes madami din naman akong nasabi sa kanyang magagandang advice. Forte ko na ata yon, ang magbigay ng advice sa mga problema ng may problema. Matapos ng maikling pagkkwentuhan namin, kahit papano naramdaman ko naman na napagaan ko ang loob nya. Hopefully naiwan ko ang pakiramdam na kahit papano, may nakakaintindi sa pinagdadaanan mo.

Pagkauwi ko, madami akong narealize at nalungkot ako ng very very nice (copied from Glentot! mwachupah). Ganun kasi ako, pag may problema ang isang kaibigan namomoblema din ako. Pag nasasaktan sila, nasasaktan din ako. Ganun ang kaibigan di ba, kaya nga pag may kaaway o kagalit sila diba nakikisawsaw tayo lagi. Kung hindi tayo nanggagatong, kasama tayo sa nagiisip ng isang diabolical plan para mapatumba ang kalaban. hehe. That's what are friends are four.

Feeling ko kaya ako nalungkot dahil nakita ko ang sarili ko sa kanya. Yung mga problema nya at pinagdaanan nya, Pinagdaanan ko din. At kahit anong galing ng advice ko sa kanya, di ko pa din maapply yun sa sarili ko. Badtrip.

Siguro kailangan umalis muna ng kaluluwa ko (kung meron pa) sa aking sexy hot sizzling boodey para makita ko si Ako in a 3rd party perspective at mabigyan si Ako ng bonggang bonggang advice at comfort. yes, comfort yan ang kailangan ko ngayon na ang hirap hirap makuha sa mga taong iniexpect mo. hehe.

Kaya tulad nga ng status ko sa Fezbuk, " I need a break...but not the Kitkat".

they said I'm leaving, but just for a while..


I don't want to go, really.


But now,


it's like I never wana go back here,


not anymore. 








EMO... ewwwiieeee hahahahahaha

6 Gagew me

Habang pinaguusapan namin ang mga cupcakes at sweets na padala sa friend ko,

may nagcomment na foreigner friend nya.. 

eto oh :

ahahahahahaha

0 Bully-vard of broken dreams

To most of my friends, kilala ako bilang ang bastos-malibog-barubal-walanghiya-papansin sweet, witty, thoughtful at syempre life of the party na kaibigan. BUTT! Kilala din ako bilang isa sa madalas mam-bully sa grupo. Kapag wala pa ang prof o di sya dumating at nakatambay lang kami sa classroom o kaya ay nagpapakagat sa lamok sa botanical garden, isa sa mga past time ko ang mam-baboy ng pagkatao ng isa sa mga blockmates ko, yep drawlots. Nung early college days pa nga, nung nauuso ang GM o group messaging sa buong block namin. Naka receive pa ko ng makabagdamdaming,

 "to Jade, sana naman minsan maging sensitive ka din sa mga sinasabi mo lalo na sa mga jokes mo. Nakakasakit ka na kasi minsan.. - Unanymous"

....nagulat ako at napatigil............................... pero like I care haha. Seriously hindi naman ako sagad sa butong bully (sagad sa taba lang). Pinipili ko lang naman kung sino mga tinatarantado ko. Kung madalas kitang asarin (mula ng magkita tayo hanggang mag hiwalay sa uwian, kahit pag nakatalikod ka na) ibig sabihin non. I like you. O kaya ay close tayo kaya hindi ako nangingiming yurakan ang nalalabing dignidad na inipit mo pa sa singit mong may libag. Kaya naman nung nabasa ko yon, nalungkot talaga ko. Kinabukasan pagpasok, sinigurado kong walang minutong papatahimik ko ang diwa nila. Lahat pinansin ko. Buhok nila, damit, hugis at kabuuang anyo. In short dumoble ang panlilibak ko. Ang unang magpakamatay, sya yung affected. haha.

Pero before i became the villain i was known today, i also experienced being bullied. <play senti music>

http://www.christianpeacekeepers.com/bully.html

First year high school, me at iilang classmates from elementary ang nagtransfer sa aming sister school, since walang high school na inooffer dun sa elementary school na pinanggalingan namin. It's definitely a new environment for me. From a batch of 14 students naging aroung 80 na hati sa 2 blocks. New place, new teachers at syempre new boys. Dun kasi sa pinanggalingan ko, kilala ko at kasundo ko na lahat pati na mga boys. I never felt alienated. Nothing but plain purity and virginity. haha. Pero nung lumipat na ko, dun na nagsimula ang masalimuot na mga tagpo.

Dun ko unang naranasan ang malamas ang boobs. YEP, kahit papatubo pa lang ang mura kong katawan, pinaglaruan na nila kagad. Doon din na pollute ang utak ko ng mga sobrang bastos na salita. Sexual words. and for some fu*ked up reason doon pa sa bandang likuran naka upo ang mga boys, magkaka hilera. So wala kaming choice ng mga Gay and nerdy friends kundi ang makasama sila. Bigla ko na lang maririnig ang mga makamundong usapan nila like kung sino ang unang *toooot* sa kin at kung sino ang unang magpapa *toot* sa kin. Dun ko natutunan ang ibig sabihin ng salitang bullying.

It doesn't need to be physical, or not just verbal abuse. When a person or a group makes the environment uncomfortable for someone, then, that's already Bullying.

Dumating pa sa point na hindi kami masyadong lumalabas ng room or pumupunta ng cafeteria, tiis gutom at ihi ang drama. Eww di ba. Kasi nga we try to be away from the bullies as often as possible. Pero di rin naman nagtagal, naka adjust na din ako. Well ADAPTATION is a more appropriate term. Mula sa isang pa virgin na hitad, naging isang fullgrown moth butterfly na ko. Kung nung una di ko nasasakyan o kaya ay nababastusan ako ang mga biro nila, ako na ang nagbibiro at nag iinitiate. Yung tipong bago pa man sila bumanat ng kabastusan eh, namanyak ko na muna sila. AHAHAHA. At up until now, we are all good friends. at ang tanging dasal ko sana sa iba, more than friends. lol

I can say na, liberated man ako today, it's part of a coping mechanism. And it is Positive in a certain way. It's either those bad experiences can turn you into a monster or you can use those to become a better, more beautiful being. Like me haha.

http://joyerickson.wordpress.com

At syempre pa, bullying can occur in almost all places. Meron tayong tinatawag na Cyberbullying. Kahit sa office o sa workplace. If a senior co-worker or officemate makes fun of a newbie or makes him feel like he is of lesser intelligence. Then that's bullying. Ang pagsingit sa pila ng ticket ng Mrt ay bullying din. Damn those senior citizens. haha

http://3.bp.blogspot.com

Actually even those poor, helpless-looking senior citizens are also bullies in their own rights. Naranasan ko minsan na maunahan sa pinara kong taxi ng dalawang matandang babae. I was shocked! pero all they did was to look at me and smile. Yung ngiting parang nagsasabing, OOPS matanda ako, alam mo na yan. Funny pero minsan irritating din. Minsan pa nga, yung mga moment na kapag nahanap mo na ang inner peace sa pagkakaupo sa MRT o kaya sa bus tapos may biglang tatayong matanda sa harap mo, na papaupuin mo naman pero walang tigil sa pag "TSK" para lalo kang mappressure. Nagawa na rin sa kin yun. 

I did not move, not even a single hair. All i did is i simply smiled back as if saying, mamatay ka dyan bitch! hahaha. CHARO...

OH LIFE. ^___^

now heres' a clip, na nakita mo na din for sure but inspired me to write this post. Thanks Ben!!

Casey Haynes Stands up to bully

http://thesocietypages.org/

6 There's a BUDOL-BUDOL in all of us

First of all,

isang malaki, naghuhumindig at mamawis-mawis na SORRY at PASINTABI sa mga friends nating NETWORKING Pro's. Pasintabi dahil BAKA ma-offend ka sa post kong to, at SORRY dahil itutuloy ko pa din. wakokebz.

i have nothing against Networking o kung ano pa man ang gusto nilang itawag dyan dahil hindi daw sila networking. Pyramidding, Networking, multi-level marketing o kung ano pang iba't ibang klaseng sales scheme. Nalilito talaga ako, o baka dahil sobrang konti lang ng difference nila, at isa pa, i really don't care.

Di ako galit sa kanila at lalong lalo naman na di ko sila sinisiraan. Actually mataas ang tingin ko sa kanila lalo na yung mga friends ko na malaki na ang kinita sa ganyang business. May nakabili na ng kotse, ng bahay, ng kotse ulit at nakapagpa profile pic na may hawak na maraming pera o check (post-dated). Yung isang friend ko nga noon i remember. Tumayo sya sa harap ko, umikot, sumide-view, tinignan ko sya head to foot at sabi nya "i'm proud to say, lahat ng suot ko at gamit ko, ako lang ang bumili nyan at lahat yan ay katas nito". Sabi ko naman, "woaaaaahhhhhhh WOW!!!! it's you already............................I don't care". haha charo.

Ilang taon na din ng mauso ang ganyang klaseng career. At lahat naman kami sa corporate o business ay aware na sa panahon ngayon, ang kita o pera ay nasa sales talaga, no doubt, maging networking man yan o simpleng direct selling tulad ng A-bon (avon).

To explain a bit, ganito yan:

http://animeacademy.informe.com/forum

Pyramidding - ayon sa wiki-kiki, once na naging member ka at nag invest, kailangan mong makapag recruit ulit ng dalawa (left at right) na mag iinvest. Pag nakapag recruit ka, may commision ka sa bawat PAIR (dalawa) na marerecruit mo.Pag isa lang wala kang commission, kung sa iba meron man. mas maliit. Kaya sya nagiging iligal dahil walang solid na product (oo lahat liquid potah ka, pilosopo) na binibenta o binibigay na kapalit ng na invest na pera. basta ganun. In short, kikita ka lang sa pag hikayat sa ibang tao na maging member. Actually ang kikita lang talaga ay ang mga boss na nagtayo ng pyramidding. kung sumali ka, you're just a tool honey.

Networking- See Pyramidding*

hahahahahahaha joke lang. halos pareho lang kasi. when it comes to the structure. ang kaibahan nga lang. sa networking may stable at marketable na product talaga. Pero sa aking opinyon, minsan, normal o super ordinaryong produkto lang yon na pinatungan ng super super patong kaya nagmahal at nagmukang big time.

Nagtataka ka na ba kung bakit sobramg bitter ocampo ko sa networking?

dahil dito,

nung isang araw yung officemate ko na tahimik at walang personality ay bigla na lang naging extrovert ng isang iglap. ayun pala may networking sya at inaaya nya kami. Sa dami ba naman ng na attendan ko na seminars (acting performances) ay alam na alam ko na ang kalakaran dyan. So di talaga ako interesado sa offer nya, yung isa ko pang officemate, sinabihan sya na "4 thousand?! para lang sa load? ay nako mag loload wallet na lang ako noh", yung isa naman "na hypnotize ka ba ng sindikato?", at sa twing aayain nya kami mag lunch o pag nagsesend sya ng calendar para makapag present sya sa min, lagi kaming busy hahaha. so ayun, naging ice-cold froglet tuloy sya sa min ngayon.

sabi ko nga madami na kong naattendan nyan, at ni isa wala pa kong sinalihan. bakit? kasi...

Isang araw na maaliwalas, blue sky, twitter birds all over at fresh air nang may biglang nag text. Ang isa sa aking super friend na matagal tagal ko na ding di nakita na miss na miss ko na talaga. Gusto nyang makipag meet sa kin. Gusto nya daw kasing magpatulong sa kanyang college presentation o thesis defense ata yun di ko na maalala. Naisip ko naman na siguro ako talaga ang naisip nya na hingan ng tulong dahil sa aking angking kakayahan, talino, abilidad, skill at kung ano ano pang shit na ako lang ang meron sa universe. Dun ako nagkamali.

Sa sobrang excited ko pang tulungan sya, at makita na din sya at the same time nang imbita pa ako ng isa pang kaibigan na magaling din (oo pareho kaming magaling) sa mga presentation. At di lang yan, dahil sa ang alam ko, sobrang big deal ito sa kanyang college education, we need to gather all the help we could get, PROFESSIONAL help of course. Samakatuwid, nag aya pa ako ng isa pang kaibigan. isang super professional na malayo na ang narating sa buhay na kahit natutulog o jumejerbs ay naka neck tie pa din. Ganun sya ka professional. laging on call.

http://manila-photos.blogspot.com/2009/06/island-life.html

Meeting place. Starbucks at Trinoma. dun sa taas. sa may garden na maraming ilaw at may fog at mist na hahalo sa lahat ng isusubo mo at hihithitin mo. dumating ako at ang friend ko on time. Tapos dumating na din ang friend ko na In-need ng professional advise. So beso, konting pakilala, more chika. nagkwento sya kung ano ang pinagkakaabalahan nya. Ayun nga daw, isang marketing company, may miracle product na nakakagaling ng lahat ng karamdaman ng tao pati na yung mga sakit sa pagiisip at sakit-sakitan, nagamot na nya. Lumipat kami sa loob para daw mas tahimik. Nang binuksan nya na ang bag nya wala ni isang thesis o draft ng kahit ano ang lumabas. puro mga brochure, at laminated presentation at picture ng kakasabi nya pa lang na product.

Sumama na ang pukiramdam ko. In short pumunta pala kami dun para anyayahan nyang sumali at mag invest sa business. Gusto nya daw ishare ang blessing sa iba. Gusto ko sana sabihan ang professional friend ko na wag nang tumuloy sa usapan namin pero it's too late, andyan na sya, humahangos pa galing sa pagmamadali. Malamang nag cram pa syang maka alis ng office para hindi ma late sa aming professional meeting/presentation. Dun ako nalungkot.

Sa madaling sabi kaming 3 ay nadenggoy. Natuwa din naman kami sa business proposal nya. Hindi na din masamang iconsider. Pero the FUCT remains na nagsinungaling sya sa kin. Which is turn off na kagad. right? right?

2nd instance naman, a long time no see no drink no party no drugs na friend ko ng college ang naka text ko. Pareho kami ng propesyon at mga interes. nabanggit nya bigla na meron daw nag offer sa kanya ng part time job o raket. Sinasali nya ko, i check daw namin. Ang akala ko naman, baka mag b-book keeping kami para sa isang maliit na company o kaya mag aayos ng tax nila o kung anu man. Sinundo nya ko sa office ko, byahe papuntang ortigas para pumunta sa mahiwagang office. Ayun, putcha, nadenggoy nanaman ako. Isa nanaman networking facility na may naguumapaw na green tea. Sa buong pag stay ko dun at pakikinig sa mga unggoy na nagpapatawa sa harap at paguulit ng mga linya na napakinggan ko na, (as in exact same lines, illustrations at jokes) ang na enjoy ko lang ay ang libreng juice/tea nila na masarap naman talaga infernes.
Mas gusto ko sana yun product nila, mas madaling ibenta. pero again, Naloko nanaman ako. i feel used. i feel betrayed. arte lang haha

Another instance, A friend invited us to go out clubbing. Treat daw ni boyfriend. Since may car si boyfriend, sinundo nya kami together with some other friends. sa aming byahe papunta kung saan, bigla na lang sila nag decide na mag drop by sa office ni boyfriend. In short isa na namang networking seminar ang natunghayan ko. winnur. Malapit ko ng ma memorize ang mga diagrams at examples nila.  The night ended at di pa rin kami napasali sa kanyang networking. Hindi nya na din kami nilibre haha. Infernes kay boyfriend, pangalawang networking nya na to.The first one ay sa isang Vitamin C company. Break na sila ni friendship ngayon. Naghanap ata ng girlfriend na mas magaling mag sales talk and last time i heard may bago nanaman syang networking.

now tell me, how come he didn't get rich? with the first one, and with the second? when in fact every networking company bears the same system. regardless of the product money will only depend on how many people you will be able to recruit. (umeenglish?)

Di naman sa pag gegeneralize ng mga networkers. There are some na talagang successful, pero di ko maiwasang magtanong kung hanggang kelan sila kikita ng ganun kalaki? panu kung kalahati na ng populasyon ng mundo ay na recruit mo na? at ang other half ay may sariling networking? panu na?

I also found out from a friend na nag networking before na this companies hire a group of people na magagaling na marketers to act or to represent the company as, take note, as their first millionaires. Syempre para nga naman mas convincing, dapat may makita ka ng proof na may yumaman na nga jan. I remember one time when i accidentally attended one of these. Yung nagsasalita sa harap ay isa daw sa mga top earners ng company, millions na daw ang kinita nya when, ALSO, according to them the company is like a month old. Are you guys shitting me? c'mon.....

Hindi kita dinidiscourage na sumali dyan. Go sumali ka! isali mo na din ang nanay mo, tatay mo, lola mo, tita ng boyfriend ng pinsan ng asawa ng inaanak ng katukayo mo. Pati ingrown mo isali mo na din. Malaya kang gawin ang gusto mo. Pero PUHH-LEAAASSSEE....... Huwag ka namang mag tag ng pictures ng mga produkto mo sa kung sino sino o kaya eh mag post sa wall nya ng video presetation nyo na hindi naman convincing lalo na't walang paalam at hindi naman kayo magkakilala. Isn't that annoying? Yung minsan pa mag memessage sayo na kahit isang common friend wala kayo tapos twing magrereply sa message ang iba pang mga biktima ay paulit ulit ka ding maiistorbo? nakakainis di ba?

at syempre, kung mag rerecruit naman kayo, wag nyo naman gamitan ng sobrang creativity at false representation ang pag aaya. Panu mo macoconvince ang isang tao na maging business partner mo kung in the first place hindi ka na kaagad totoo? Transparency beybe... Kasi last time i checked, ganyan ganyan din ang budol budol gang.

hehe peace y'all! tsup tsup mwah rape rape!

7 Ang mga Bading salot

Being a kid is probably the happiest, most memorable part of our lives (excluding the time you discovered orgasm, and the time you discovered orgasm with another kid ^___^). Yes, that is the time you'll probably choose to go back if given a chance. Well, to most of us, i think.

But growing up as a gay kid is a whole different story. it's more colorful and more action-packed. It's like seeing the world with 3d glasses.

however, it's one of the most excruciating phase a person can go through. It's a kind of life that you have to live solely by your own. Considered as Abnormal by a society who thinks being pale and colorless is beautiful and money a good judge of character.

http://forum.philboxing.com/viewtopic.php?f=8&t=143153&start=2790

A little girl has her mom, whose willing to play with her dolls and is always excited to dress her up like one.

While all the gay kid has are the lifeless paper dolls he drew and cut, and his Lola's old warm blanket as his couture night gown.

A little boy has a Dad, who will always be there to teach him how to protect himself from bullies or to coach him how to get his crush' attention.

While for the gay kid, all he can do is to ignore those big kids and their unchildly misbehaviors, not having any chance to fight back, and his fellow gay friends to share the picture of the boy he fancies that he stole from the school yearbook.

Truth be told, a Gay person is cursed to live a life of plain inequality. To be judged, not in a beauty pageant but in their everyday living. To gain titles that are far from compliments. To be popular, like a newly discovered disease. 

And yet, like the cockroaches who survived the dinosaurs and nuclear attacks, their species have survived far enough that world domination is only a double backflip, triple-split away from their frenched-tipped hands. 

I think it's time to clear some things up bitches:

Gays does have a serious side. That's what my closet queen professor showed when he caught me and a friend talking during an exam.

Gays are good providers. not just for them, for their family. For their boyfriends, and for the boyfriends family.

Gays does not spend all their waking hours thinking of boys and sex! Wet dreams happens when you're asleep.

Gays are Talented and witty. We do have stand-up comics and all that shit. But we also have doctors and lawyers not to mention the police gays.

Gays are more resourceful than Men. Yes there are tons of parlor gays, but there are also boxer gays, basketball players, kargadors etcetera etcetera. Name it and we have everything, in gay version. Wait, are there any Parlor Boys?

Gays are good judge of characters. Of course. Try to be judged your whole life and i'm pretty sure you'll master it too.

Gays are not cowards. It's just that most of them are well-educated and they know the difference of what is cheap and classy.

Gays are Intellegent, uhm yes that's correct. enough said.

Gays are economically beneficial. About 92% of the queens are bringing home the bacon.

Gays can be good examples. Just look at spongebob squarepants.

and lastly, 

Gays are not always happy and gay. They are also, good citizens, responsible parents and God fearing people.

This post does not intend to offend anybody, nor to attack any of the hetero sexes. My only intention is to show what is equal and realistic (In my own point of view at least). Many gays have suffered and got killed. some due to discrimination and plain hate. Same as any other straight people who became victims to senseless murders. Gays are being treated same way the black people were treated before. Now look at them, they have beyonce and Obama. The gays already have Boy Abunda and have enough supplies of divas to last an eternity but no change has yet to be seen.

1 out of 10 men are gays. That's 10%. Same percentage of brain cells that fires up whenever (If ever) you use your brains.

The best way to change the world? Try not to change it to what you think it should be. That would make a difference.

http://www.sabong.net.ph/forum/showthread.php?p=3006027

1 Sh*t Happens

There's a saying:

when it rains, it pours (kahit na it floods na nowadays),

pero naniniwala ako,
when shhit happens, it pours too and slowly huh.

Yan ang tinatawag na IGIT,

IGIT [i-git]-

-noun

1. yung sshhit na sing labnaw ng utak ng baka, na gagapang sa iyong binti pababa na parang varicose veins.
2. common occurence ay tuwing nasa byahe, sa exams, o kung saan pang unexpected at di akmang mga sitwasyon. kadalasan mga importanteng okasyon.
3. traits- brightly colored [varies from bright brown, yellowish, pale green or deep grey, depending on your prior meal]; Mahirap pigilan dahil lumalabas ng pakonti konti, parang tsoko-tsoko. Bihirang umaabot sa CR, pag umabot man saumasabog at bumubulwak na hanggang sa tiles at dingding ng banyo ay kumakalat

http://www.missosology.info/forum/viewtopic.php?f=15&t=36515&start=0

and now you're completely grossed out, pero naka relate ka. wag kang virgin.

yeah this entry is about human waste hehe. Kumusta naman ang first entry ko sa aking new (newly renovated) blog.

just thought i need to come up with something out of the box, well sino ba namang maglalagay ng tae nila sa box. Naisip ko lang most ng mga previous entry ko ay laging pa-safe, malinis. Sa madumi naman tayo.

Naalala ko lang nung bata pa ko, oo promise naalala ko lang to. di pa ko nag aaral. yung mga panahon na dumedede pa ko sa bote at marunong pa ko kumagat ng tsupon, natae ako sa salawal. hahaha.Pero may isip na ko nyan. may pinapanood akong cartoons na hindi ko na maalala. Twing 9am ang skedyul ng palabas. sa mga ganitong oras dapat nakaligo na ko para tuloy tuloy na ko sa panonood tapos maglalaro na ko ng ofis ofisan ( oo yan ang laro ko nung bata ako, na kung alam ko lang matagal ko ng isinumpa).

Pero minsan isang araw, sa panonood ko ng cartoons, nakaramdam ako ng mahiwagang pakiramdam. Najejebs ako pero gustoooooong gusto ko munang tapusin ang palabas. Ito rin yung araw na na-late akong paliguan ng Mommy ko. Twing maliligo kasi ako, yun din ang skedyul ko ng toilet training. poo-poo muna tapos sisigaw ako ng , tapus na.... tapos huhugasan na ko diretso ligo.

pero that dreadful day, nasira ang sked ko. Pero kahit di pa ko nakakaligo di ito naging hadlang para di ko tapusin ang pinapanood ko. Kahit sa sumisirit na ang choko-choko, di pa rin ako tumayo sa kinauupuan ko at kasabay ay dumedede pa ko ng favorite kong milo. Ayun in short nagkalat ako. Pero ang moral of the story, natapos ko ang pinapanood ko. hehehe.

Lahat tayo ay may kwentong shit, tulad ng sa friend ko. Pauwi na sya ng Province noon, 1st year college ata sya, at dahil sa mahabang byahe sa bus inabutan sya ng di inaasahan. Buti na lang at may stop over sa gas station. she's saved, NOT!! tulad nga ng nakasulat sa Definition ko sa itaas, hindi ito umaabot sa CR, umabot man rare intances lang yon. Samakatuwid habang kumakandirit sya papunta sa dugyot na CR ng cheapanggang gas station ay nararamdaman nya na ang mainit na igit na gumagapang sa kanyang binti pababa. Ang twist pa jan, naka skinny jeans pa sya nung araw na yun (di naman sya skinny jeans person pero most ng pantalon na sinusuot nya ay nagiging skinny jeans). kaya ayun di na ito magagawan ng paraan ng simpleng wishy-washy. Totally destroyed ang kanyang panty at pants. Buti na lang at mahal pa din sya ni Lord, yung store ng gas station ay katabing katabi lang ng CR at weirdo man eh meron silang tindang pantalon at underwear. (siguro hindi sya ang unang taong nakaranas ng ganito sa gas station na yun. Hindi na nya nakwento kung pano nya nakuha ang pansin ng tindera mula sa pinto ng cr, di ko na rin inaalam. Yung mga ganung ala-ala dapat ay di na sinasariwa. dapat dun ay inilalathala, tulad ng ginagawa ko ngayon hehe.

may classmate naman ako ng elementary, grade 2 ata. Yun yung transition mula sa shorts papuntang pants. At sadly isa sya sa mga naiwanan na naka suot ng Pukishorts. Isang araw natae sya. Pero solid naman ang kanya kahit papano kaya hindi masyadong kumalat. humulma nga lang ito sa espasyo ng kanyang pwet at upuan. Panu ko nalaman ang itsura? nakita ko syempre. napansin na namin ng mga clasmate kong tsismosang froglets ang pagiging moody nya. Kakaiba sa pangkaraniwan. di rin sya tumatayo di tulad ng mga nakaraang araw na bukod sa noisy list eh nagkaroon pa kami ng N.I.P.S. o not in proper seat list kasi tayo sya ng tayo at upo ng upo kung saan saan. Pagka bell na pagka bell, nagmamadali naman syang tumayo patakbo sa gate, syempre kami hinabol namin sya para makakuha ng karagdagang datos. Ayun nagulantang na lang kaming lahat ng may nalaglag na hiyas sa kanyang shorts, may usok usok pa. Tumalbog at gumulong gulong pa. lumingon sya pabalik pero huli na ang lahat, tumambad na sa amin ang iniingatan nyang kayamanan, at mainit init pa. Di na sya pumasok nung hapon. Kinabukasan naman, parang wala lang nangyari pero hindi ko makakalimutan ang nasaksihan ko. Kung babalikan ko ang pangyayaring yun siguro sinuggest ko na kunin yon at ilagay sa museum o kaya pinicturan ko para mailagay ko sa blog ko 13 years after.

Kung alam ko lang.

marami pa kong kwentong shet, maraming marami pa kaso nauumay na din ako. I'm sure ikaw din may sariling kwento, magkaiba lang ng lugar at sitwasyon pero pareparehong nakakahiya at nakakatawa.

Dahil jan, hanggang dito na lang at baka maabutan nanaman ako ng Igit. this time hindi dahil sa cartoons kundi sa blogpost na di ko matapos tapos. ^_____^

http://areyoureadykids.multiply.com/photos/album/20/My_lil_bro._HAHA.#